Gimnazjum nr 2 w Nowym Targu

Narodowe Święto Niepodległości – polskie święto narodowe, obchodzone co roku 11 listopada, na pamiątkę odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 roku po 123 latach rozbiorów dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję. Święto państwowe ustanowione w ostatnich latach II RP, przywrócone w 1989 r. Jest to dzień wolny od pracy.

Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

Pomnik poświęcony Piłsudskiemu i poległym w latach 1915-1920 żołnierzom w Siewierzu w dniu 11 listopada

• 5 listopada 1916 – wydanie aktu gwarantującego powstanie Królestwa Polskiego, w bliżej nieokreślonych jeszcze granicach.
• 14 stycznia 1917 – rozpoczęcie działalności przez Tymczasową Radę Stanu.
• 12 listopada 1917 – przejęcie obowiązków głowy państwa przez Radę Regencyjną.
• 7 października 1918 – ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną^[1].
• 25 października 1918 – powołanie rządu Józefa Świeżyńskiego.
• z 6 na 7 listopada 1918 – powstanie w Lublinie Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej z Ignacym Daszyńskim na czele.
• 10 listopada 1918 – przyjazd Józefa Piłsudskiego do Warszawy.
• 11 listopada 1918 – przekazanie przez Radę Regencyjną władzy nad podległym jej wojskiem Józefowi Piłsudskiemu. Tego dnia, po pertraktacjach Brygadiera z Centralną Radą Żołnierską wojska niemieckie zaczęły się wycofywać z Królestwa Polskiego. W nocy rozbrojono również niemiecki garnizon stacjonujący w Warszawie.
• 14 listopada 1918 – rozwiązanie się Rady Regencyjnej i przekazanie przez Radę Regencyjną uprawnień na rzecz Józefa Piłsudskiego.
• 19 listopada 1918 – wojska niemieckie zakończyły wycofywanie się z Królestwa Polskiego.
• 22 listopada 1918 – podpisanie dekretu o podstawach ustrojowych państwa polskiego.
• 27 grudnia 1918 – wybuch powstania wielkopolskiego w Poznaniu.

Dzień 11 listopada ustanowiono Świętem Niepodległości dopiero ustawą z 23 kwietnia 1937 (Dz.U. RP 1937, nr 33, poz. 255), czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości.

Do czasu wybuchu II wojny światowej święto obchodzono tylko dwa razy – w roku 1937 i 1938.

W latach 1939–1944 – podczas okupacji hitlerowskiej oficjalne lub jawne świętowanie, podobnie jak i każde inne przejawy polskości, było niemożliwe.

W roku 1945 władze komunistyczne świętem państwowym uczyniły dzień 22 lipca – datę podpisania Manifestu PKWN, jako Narodowe Święto Odrodzenia Polski.

W czasach komunizmu wielokrotnie organizowane w całym kraju przez opozycję manifestacje patriotyczne były tego dnia brutalnie tłumione przez oddziały ZOMO, a ich uczestnicy aresztowani przez Służbę Bezpieczeństwa.

Święto obchodzone 11 listopada zostało przywrócone przez Sejm PRL IX kadencji ustawą z 15 lutego 1989 (Dz.U. PRL 1989, nr 6, poz. 34), lecz pod nieco zmienioną nazwą: Narodowe Święto Niepodległości.

Dzień ten jest dniem wolnym od pracy. Główne obchody, z udziałem najwyższych władz państwowych, odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza.

Co roku, w Warszawie organizowany jest Bieg Niepodległości, w którym z roku na rok, bierze udział coraz więcej uczestników. Bieg Niepodległości organizowany jest przez Warszawski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Ideą organizatorów Biegu jest upamiętnienie odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 roku, po 123 latach zaborów. Bieg Niepodległości odbywa się 11 listopada. Od 2009 roku zawodnicy biegają nową, atestowaną trasą, liczącą 10 km, która prowadzić będzie głównymi ulicami Warszawy: Aleją Niepodległości, Al. Jana Pawła II, Chałubińskiego, Anielewicza, Andersa, Marszałkowską, Koszykową.